İllüzyonunu Kendin Yaratırsın

Her bireyin illüzyonu kendi yaratımıdır. Farkındalığa erişmiş kişi, illüzyonundaki bilinç durumuna göre kısmi müdahale edebilir. Bu, kişinin An’daki farkındalığıyla paralel orantıda ilerler.

Hayatımıza giren tüm insanlar, olaylar bizim senaryosunu yazdığımız ve gelişimimize destek amaçlı anlaşmamızla ilgilidir. Sistemde hata, suç, yanlış, doğru diye bir şey yoktur. Her şey plan dahilinde ilerler. Karakterler ve olaylar hoşlandığımız ya da hoşlanmadığımız durumlar tekâmülümüz için gereklidir.

Farkındalıkla ilerleyen kişi, hakikati tam idrak ile anladığı An’da, kişideki sır seyir hali çözülür. Bazen istediğimiz doğrultuda ilerlemeyen olaylar çift taraflı paralel çapraz düşünülüp istenmemiş olduğu için gerçekleşmez. Bu tek taraflı sistem yasasıdır. Yasalar hep işler. Tekâmül hep ileri der.

Kişi hak etmediğini, başına iyi olmayan şeyin geldiğini düşünür. Oysaki kendi illüzyonuna imzayı atan kendisidir ve bunu bilmez. Oluşan güzel ya da iyi olmayan olaylar ise aynı düşünce platformunda çoğul enerjisel salınım dalga boyutuna ulaşmış olduğundan gerçekleşir. İllüzyondan bihaber olan kişi, başına gelenler için yakınır, bilinçaltını bilmediğinden kader der geçer.

Bazen illüzyonumuzdan düşenler olur, üzülürüz. Frekans uyumsuzluğunda frekans makası açılır; frekans uyuşmazlığı vakıf olduğunda, çift taraflı illüzyon kopmaları yaşanır.  Bunun sebebi, şuuren frekans çakışmasıdır. Sistem frekans kopmalarında karakter değiştirir. Sistem boşluk sevmez. Bu da kişi tekâmülü için gereklidir. Tekâmülde ilerleyen yol alır, durakta bekleyen ise başka bir illüzyondaki yerini alır. Tekâmül hep ileri işler.